Categoriearchief: Pastelkrijt tekening
30 In de knoop met jezelf
29 Fluitist in het licht
Ik speel een paar keer fluit en richt me op hoe ik NU fluit kan spelen. Wat kan ik wel. Ik onderzoek onder welke voorwaarden en omstandigheden, op welke manier ik nog wel kan fluitspelen. De belemmeringen die ik heb zijn er nu eenmaal. Ik speel vrij, improviserend zonder bladmuziek.
28 De kloof
De brug is gebroken. De kloof te groot om te overbruggen. Ik kan niet terug naar Els die fluit kan spelen zoals voor het hersenletsel. Zij is onbereikbaar. Tussen de rotsen een waterval die symbool staat voor de emoties die passen bij dit verwekingsproces. En rechts vervolg ik de weg in het licht. Een weg […]
25 Draaikolk
In een draaikolk van verstikkende angst verdwijn ik. Ik draai rond en rond en rond, steeds dieper. Het lukt mij niet om er op eigen kracht uit te komen. Ik zie niemand waar ik hulp aan kan vragen. IK verdwijn. Een toegestoken hand haalt mij naar boven. Ik ben uit de draaikolk. Ik zie licht, […]
24 Afscheid
Elkaar losgelaten. Onze wegen splitsen. In ons hart verbonden. Tot achter de horizon.
6 Fluitist
Voor NAH was het fluitspelen mijn lust en mijn leven. Nu kan ik in kleuren uitbeelden wat muziek voor mij heeft betekend. Muziek was mijn basis waarop ik mij staande hield. Zoals de rotsen in mijn pasteltekening symboliseren. Muziek maken is voor mij verbinding maken zonder woorden. Een wereldtaal.
5 Ordening
Zentangle die symbool staat voor het ordenen van mijn gedachten tijdens een periode waarin de gevolgen van het hersenletsel langzaamaan tot me doordringen.